தலைச்சுமையாய்
தான் சுமந்த
பனித்துளியை
என்னிடத்தில்
தந்து செல்ல
பனி இரவில்
தவமிருக்கும்
இது எதுவும்
அறியாமல்
நடந்ததேதும் தெரியாமல்
முகம் பார்க்கும்
கண்ணாடியாய் - துளியதனை
கை கொள்ள
சட்டென்று உடைந்து
சிதறிப் போனது
சின்னப் பனித்துளி
தலைபாரம்
குறைந்தாலும்
கரைந்த பனித்துளிக்காய்
கண்ணீருடன்
"புல்வெளி"
-- பிரியா
நன்று. வாழ்த்துக்கள்.
பதிலளிநீக்குநன்றி ஆறுமுகம் அய்யாசாமி சார்... :)
நீக்குவணக்கம்
பதிலளிநீக்குகவிதையின் வரிகள் நன்று வாழ்த்துக்கள்
-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-
நன்றி ரூபன்... :)
நீக்குஅருமை...
பதிலளிநீக்குரசித்தேன்...
வாழ்த்துக்கள்...
மிக்க நன்றி தனபாலன் சார்... :)
நீக்குஅழகான கவிதை! அருமை! வாழ்த்துக்கள்!
பதிலளிநீக்குநன்றி சுரேஷ் சார்... :)
நீக்குபுல்வெளிகள் சுமந்து நிற்கும் பனித்துளிகளை Handle with care என்று சொல்லி இருக்கிறது தங்கள் கவிதை :) ! பல நேரங்களில் யாரோ தவமிருந்து சுமந்து தரும் பனித்துளிகளை கண்ணாடியென முகம் பார்க்க நினைத்து கைகொண்டு உடைத்துவிடத்தான் செய்கிறோம் !!
பதிலளிநீக்குஉண்மைதான்.... கவனமுடன் இருக்க வேண்டி உள்ளது பல நேரங்களில்...
நீக்குஅருமை... வாழ்த்துக்கள்.
பதிலளிநீக்குநன்றி குமார் சார்... :)
நீக்குபனித்துளியையும் ரசனையுடன் நோக்கிய உங்கள் கவிமனம் ரம்யம்!
பதிலளிநீக்குநன்றி அண்ணா.... :)
நீக்குஅருமை ! வாழ்த்துக்கள் தோழி
பதிலளிநீக்குமிக்க நன்றி சகோ தங்கள் முதல் வருகைக்கும், கருத்திட்டமைக்கும்.... தொடர்ந்து வாருங்கள்
நீக்கு