தேநீரின் கதையிது

இளம் மாலையொன்றில்
நினைவுகளில் மூழ்கியபடி
தேநீரில் இலயித்திருந்தேன்
தன்னிலை மறந்து

குதித்தது தேநீர்
கோப்பையிலிருந்து
தன் கதையினைக்கூற
உயிர் பெற்றதாய்

சோகக் கதையினை
சொல்லத் தொடங்கியது
சோம்பிய குரலில்
சுவைகொண்ட தேநீர்

அறிவீரோ மக்களே
அறிவீரோ மக்களே
எம்மக்கள் மாண்டகதை
தேநீரும் பிறந்த கதை

அன்றொரு நாள்
வெள்ளையன் ஆட்சியில்
ஆடியது பஞ்சம்
கோரதாண்டவம் தன்னை

செய்வதேதென்று அறியாது
திகைத்திட்ட மக்கள்
படைபடையாய்த் திரண்டனர்
பச்சைமலையினை நோக்கி

மலைகளின் வனப்பினிலே
தேயிலைத் தோட்டங்களிலே
பிழைப்பவர் ஆயிரம்
வனப்போடு என்றெண்ணி

ஊரினை விட்டு
உறவினை விட்டு
உணவினைத் தேடி
சென்றவர் ஆயிரம்

நம்பி வந்தவன்
நயவஞ்சகன் ஆனகதை
பின்னரே தெரிய
திகைத்தனர் மக்கள்

பணத்தினைக் கொடுத்து
பிடித்தவன் பிடியில்
ஆயினர் மக்கள்
ஆண்டான் அடிமைகளாய்

பஞ்சத்தின் பிடியில்
தப்பிக்க நினைத்து
மரணப் பிசாசின்
மடியினில் விழுந்தனர்

செங்குருதியில் ஓடிய
ஆறுகளால்
நனைத்து நின்றன
தேயிலைச் செடிகள்

தேயிலைத் தோட்டத்து
கொழுந்து செடிகள்
செழித்து வளர
நடந்த முயற்ச்சியில்

தண்ணீரும் விட்டு
கண்ணீரும் விட்டு
சேர்த்தே விட்டனர்
செங்குருதியும் கொஞ்சம்

பிணங்களின் மீது
முளைத்திட்ட செடிகள்
கண்ணீர் வாழ்வின்
அபத்த சான்றுகள்

இன்றேனும் தெரிந்ததா
தேநீரின் நிறமிது
எங்கிருந்து வந்ததென்று?"
முடித்தது கேள்வியுடன்

இதுநாள் வரையிலும்
மறந்தும் மறைத்தும்
இருந்திட்ட கதையொன்று
உயிர்த்தது கண்முன்

ருசித்திட்ட தேநீர்
கசப்பாய் போக
கணத்தது கோப்பை
என்றுமில்லாமல் இன்று

-- பிரியா